Etappe 7: Sleen-Coevorden oftewijl Coevorden-Sleen met Hanny

  Coevorden  7-2-2014 (haha 7x2=14)
 

  'Klaar voor de start'  - 21 km.

Vrijdagmorgen om ruim 9.00 uur, rijden Joop en ik de Rouwbroekweg op naar Anja’s geboortehuis om schoonzus Hanny op te halen. Anja’s broer Rien en Hanny wonen op de boerderij, waar tegenwoordig vooral paarden te vinden zijn.
Het is een leuke en bijzondere ervaring  om bij binnenkomst te merken dat de sfeer van vroeger er nog steeds aanwezig is.

De weersvoorspelling was de afgelopen week niet gunstig, maar we hoopten toch op een  ‘meevallertje’. Dit bleek helaas niet zo te zijn, bij aankomst op station Zutphen om half 10 regende het al een beetje.
In de trein van Deventer-Zwolle-Emmen besloten we dan ook om Rien’s advies om ‘van de wind af’ te lopen op te volgen, dat betekende dus ‘treinen’ naar Coevorden  (ipv reizen naar Emmen en dan de bus naar Sleen).

In Coevorden aangekomen  bleek er een mooi overdekt winkelcentrum in de Friesestraat (tevens start Pieterpad) te zijn, waar we heerlijk een kop koffie hebben gedronken.
Om deze dag ook iets ‘fleurigs’ mee te geven, nog gauw even in de winkelstraat een foto gemaakt van de uitstalling van de plaatselijke bloemist: de gele primula-tjes stralen je tegemoet toch?
Eerst hebben we het nog even alleen met een paraplu geprobeerd , maar eenmaal het centrum uit bij het Stieltjeskanaal, bleek er toch teveel regen en wind, dus poncho aan en capuchon op!
Eerst een stuk langs het kanaal gelopen, vervolgens een stukje langs een talud en daarna tussen het Drostendiep en een sloot door. Iets verderop  zagen we in het bos de bungalows van ‘de Huttenheugte’ doorschemeren.

Via het vlakke land, op de weg naar Dalerveen kwamen we langs het joodse kerkhof van Dalen. We waren er bijna aan voorbij gelopen, maar de grote kei met steentjes erbovenop trok toch onze aandacht en ik wilde er graag een foto van maken.
Kort geleden had ik al eens de info opgezocht over het bijzondere Joodse gebruik van een steentje op het graf achterlaten:

Als Joden hun doden willen eren, leggen ze géén bloemen op het graf.
Ze leggen er kleine stenen op, stenen op stenen, die weer en wind kunnen doorstaan,
onvergankelijk als de liefde, eeuwig als het geloof.
Vaak laten bezoekers van een Joods graf een steentje achter, het teken dat men er is geweest en de doden heeft herdacht. In Bijbelse tijden werden geen grafstenen gebruikt; graven werden gemarkeerd met hopen stenen, dus door deze te plaatsen (of te vervangen), verzekerde men het voortbestaan van de begraafplaats.

Een mooi en waardevol gebaar en ook mooi dat er op Anja’s graf steeds meer steentjes achtergelaten worden.

Hanny is een echte ‘wandelaar’, momenteel loopt ze ook het Westerbork-pad en komt daardoor onderweg  veel Joodse geschiedenis tegen, dat we langs dit kleine kerkhofje komen past daarbij.
Westerbork-pad: wandel- en bezinningsroute.
Het Westerborkpad is 340 kilometer lang en bestaat uit 31 etappes van circa 10 kilometer. Het pad loopt zoveel mogelijk in de buurt van het treinspoor en brengt daarmee de deportatieroute in beeld die veel slachtoffers van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog moesten volgen. Wandelaars gaan langs plekken met bijzondere verhalen. Vandaar ook de ondertitel van het wandelpad: wandelen in het spoor van de Jodenvervolging.

Onderweg komen we nog twee andere dappere Pieterpad-dames tegen, zij hebben overduidelijk een beetje genoeg van de wind en nattigheid en zijn dan ook niet echt blij met mijn (goedbedoelde) opmerking dat ze toch al op de helft zijn en het ‘nog maar’ 2 uur lopen is. Ze willen snel verder, want van stilstaan worden ze koud….
Wij zijn dus extra blij met de ‘gouden tip’ van Rien, want de wind in de rug scheelt aanmerkelijk. Inmiddels zijn wij natuurlijk ook behoorlijk nat en toe aan iets warms en een plaspauze.

In Den Hool hangt op de deur van het enige restaurant het bordje ‘geopend’,……. maar helaas blijkt het toch gesloten, best jammer als je dan ook nog het bordje WC op een deur ziet staan en je er niet in kan!!!

Ietsje verder blijkt de plek waar Hotel/Restaurant ‘de Tovernaarsberg’ hoort te staan een treurige en lege ruimte te zijn: het is afgelopen september helemaal afgebrand.

We lopen verder langs Knooppunt Holsloot en het kanaal, dat we een paar keer via mooie ijzeren draaibruggen oversteken. En warempel, ineens staat er een bord langs de weg met ‘koffie en appeltaart’, is het echt? niet te geloven in ‘the middle of nowhere’……….
Ook nu weer lijkt het er op dat het niet goed komt, want het is een camping (in februari…) en het is echt even zoeken tussen de wat haveloze gebouwtjes en dierenhokken, maar tot onze verbazing gaat de deur naar de kantine open en is er in ieder geval een toilet! Dan blijkt er ook ‘leven’ en wordt er koffie en warme appeltaart geserveerd, hoe verrassend kan het wandelleven zijn!
We hebben maar niet teveel naar de aankleding gekeken en al hélemaal niet gemopperd dat het er niet echt behaaglijk was.
Mijn sokken kon ik uitwringen, dus  maar even droge aangedaan en weer op pad voor de laatste kilometers .

Het stuk langs de Jongbloedvaart was misschien wel het mooiste natuur-gedeelte van deze etappe. Een heel mooi oud eikenbosje kondigde de aankomst in Sleen aan, waar we bij de VVV hoorden dat er over 10 minuten (16.53) een bus (jazeker, lijn 21) naar Assen zou gaan, die haalden we gelukkig!
Heerlijk 3 kwartier in een warme bus zitten vonden we zeker geen straf!  Bovendien kwamen alle bekende plaatsjes weer voorbij: Schoonoord-Schoonloo-Rolde.

In Assen-centrum vonden we gelukkig een prima restaurant. Héérlijk om de natte kleding te vervangen voor droge (terwijl ik gebeld werd door Kurt Karel) en onder het genot van een drankje te smullen van de welverdiende ‘warme hap’.

Rien haalde ons om half 10 weer op bij station Zutphen en zo waren we mooi ‘het klokje rond’: opnieuw een bijzondere en unieke etappe. Hanny en ik waren het erover eens dat regen en wind nu eenmaal bij ons Hollandse klimaat horen en het heeft onze dag er zéker niet minder waardevol door gemaakt! We gaan vast en zeker extra genieten van het mooie weer dat we wellicht na de zomervakantie hebben als we nog een etappe doen met alle ‘schoonzussen’.

Tekst Hanny: ‘Op advies van Rien omgekeerd gelopen, zodat we van de wind af liepen op deze regenachtige dag. Toch was het goed te doen en deze dag gezellig afgesloten in Assen (en Bartje de groeten gedaan).
Hanny’.

Verrassing van de dag:
- tóch nog een foto kunnen maken van 'Bartje' in Assen.
(ik dacht vast en zeker te weten dat ik het beeld in Rolde had gezien, maar dat bleek niet te kloppen!!!)