WoW Bergharen-Nijmegen, laatste 2 etappes Gerda en Anneke

In mei 2016 liepen Anneke en ik de eerste etappes van de Walk of Wisdom. Nu, 7 jaar later, lopen we de laatste twee etappes samen. Tussendoor hebben we ook nog een keer samen twee dagen gewandeld als cadeau voor mijn 60e verjaardag. Nu ging ik mijn cadeau voor mijn 65e uitpakken en hoe! 

Het was nog even spannend of het wel door zou gaan in het geplande pinksterweekend. De moeder van Anneke, mijn tante, was helaas de week ervoor overleden. Donderdag was er een hele mooie afscheidsviering en Anneke wilde toch graag ons weekend door laten gaan. Dus zo geschiedde.  

Op zaterdag 27 mei ontmoetten we elkaar op het station in Zutphen. Ik zag dat onze trein richting Nijmegen niet reed, dus appte ik Anneke dat we naar een ander perron moesten. Maar helaas kreeg geen contact met haar via de app maar zag haar wel staan op het andere perron en riep haar en zo vertrokken we amen smet de trein richting Dukenburg. Omdat we later aan zouden komen, moesten we de RRReis taxi bellen. Dus eerst maar even koffiedrinken in het ‘altijd gezellige’ Dukenburg. Daarna wachten op de taxi. Rondgelopen, maar we zagen niks. Nog mensen aangesproken of zij ook wachtten op de taxibus maar zij bleken te wachten op een ‘boom boom partybus’. Dat konden we ook wel zien aan de blikjes bier en de jointjes, die gingen niet de Walk of Wisdom lopen.  Gelukkig werden we al snel gebeld, dat de taxi later kwam. We hadden een aardige taxichauffeur en die bracht ons naar het centrum van Bergharen. Maar ja, toen moesten we nog het punt vinden waar Anneke de laatste keer met Jasmijn en Aster gestopt was. En dat was al wel een poosje geleden. Googlemaps was niet echt onze vriend dus toen toch maar even vragen. En ja hoor, we zagen het Engelenteken en liepen op de goede weg…. Maar niet lang. Want we waren het teken al snel weer kwijt. Weer teruggelopen maar konden het niet meer vinden…. Een meneer zag ons lopen en vroeg of we de weg kwijt waren. En wat bleek, we hadden een oud boekje van de Walk of Wisdom…. De route was inmiddels wat veranderd. Daar kregen we nog vaker last de komende twee dagen. Maar het bracht ons ook wat moois. Deze meneer bood ons koffie aan in een pelgrimhuisje hoog boven zijn eigen woning op een bult. We konden er koffiezetten, drinken en genieten van een prachtig uitzicht. Elk nadeel heb zijn voordeel 😉.  

Toen door richting Deest waar onze B&B zich bevond. Heerlijk wandelen en bijpraten. En er is veel gebeurd. Natuurlijk het overlijden van ‘tante Riki’ en de borstkanker behandelingen van Anneke in 2022. Dan realiseer je je pas hoe bijzonder het is dat je ‘gewoon’ lekker kunt wandelen. We liepen langs prachtige Wielen en Walen. Hele mooie plassen met prachtige huizen. Het was heerlijk weer, niet te warm en niet te koud. Het landschap verandert en de vogels fluiten. Hoe mooi is Nederland toch en hoe fijn dat we dit samen kunnen doen; zo relaxed! En dan komen we aan in Deest. We dachten dat er alleen een snackbar was maar we zagen een leuk restaurant met een mooi terras. Ze hadden geen hoofdgerechten (weet niet meer waarom) maar twee voorgerechten (soep en salade) zijn ook lekker. Natuurlijk eerst een biertje om de dorst te lessen. Ondertussen appen naar eigenaresse Iris om te zeggen dat we in aantocht waren. Ze had de wijn en allerlei lekker hapjes al klaar gelegd in de koelkast. Na het eten gingen we naar de B&B. Iris en haar man waren er (nog) niet, maar via een vlogje wisten we precies hoe we binnenkwamen. Wat een prachtige plek. Een mooi huisje met alles erop en eraan. Buiten konden we ook heerlijk zitten. Toen we ons geïnstalleerd hadden, kwamen de B&B eigenaren thuis. Supervriendelijke mensen. Wij lekker aan een koud glaasje Chablis onder de klanken van het gitaarspel van Iris én zang. Toch maar even lekker douchen en naar binnen want het werd kouder. TV kijken (kregen deze technische vrouwen eerst niet aan) maar we begonnen allebei wat te dutten (ja, ja we zijn ook geen 64 meer 😉).  

Na een lekker nachtje slapen, werd om 9.00 uur een heerlijk ontbijt gebracht. Ik had het idee dat we in een aflevering van de tv serie ‘Bed&Breakfast’ zaten. En ik wist één minpuntje te vinden. We hadden aardbeien en alleen klontjes suiker. Tjaaaa dat is behelpen!!!.....maar verder was het super. Bij ons vertrek kregen we allebei een paar sokken en daar zat een mooi verhaal achter; http://www.letsdogoods.com 

En toen, een uur later dan gepland, om 11 uur vertrokken we voor de laatste etappe richting Nijmegen. We hadden zeker 22 km voor de boeg dus dat werd een zware dag. De eerste 6 km ging vlot. We hadden nog een broodje voor onderweg meegenomen dus dat kwam goed uit. We houden allebei van koffie maar dat duurde nog wel even voordat we ons 2e bakkie te pakken hadden en het ringetje voor de armband van Walk of Wisdom hadden. Daarvoor moesten we de Waalbandijk een heel eind aflopen. Wel grappig dat we allebei gek op koffie zijn en daar veel voor over hebben.  Het laatste stuk hebben we wel wat gesmokkeld. We wilden op tijd in Nijmegen zijn omdat Jasmijn en Aster op ons zaten te wachten. Het ‘ommetje Lent’ hebben we maar even gelaten voor wat het was. En we zijn ook niet helemaal naar het eindpunt gegaan; de Stevenskerk. Ter hoogte van de Honigfabrieken ontmoeten we Jasmijn en Aster en toen door naar het centrum van Nijmegen. Heerlijk aan het bier en de wijn en een verrukkelijke borrelplank. Dat was het einde van twee heerlijke dagen samen. Ik vond het weer super en wat fijn dat we dit samen konden afsluiten.  

Hopelijk bedenkt Anneke weer een nieuwe route (maar daar ben ik niet bang voor) en kunnen we weer een keer samen op stap.  

Ontzettend bedankt voor dit leuke verjaardagscadeau maar laten we niet weer 5 jaar wachten!! 
XXX Gerda.

Toevoeging Anneke:
Mooi uitgebreid verslag van Gerda, waar ik me helemaal bij aansluit, het was weer ‘ouderwets’ gezellig en het ging bijna allemaal als vanzelf, zo fijn! 😊.
Als opvolger van de Walk of Wisdom is wat mij betreft wellicht de (vrij nieuwe) Berkelroute een optie?! https://www.anoda.nl/product/berkelpad/ 

Wanneer het zover is, laten we weer van ons horen.