Etappe 6, deel 2: Schoonloo-Sleen met Beppy&Hermien v.a. Schoonoord

Deze zondag, 29 juni 2014, lopen we deel 2 van de etappe Schoonloo-Sleen, terug naar Drenthe dus!
Na het overwegend natte en koude 1e deel in januari, hoopten we voor vandaag op stralende zon en lekker warm weer.
Die wens leek niet helemaal uit te komen, want onderweg naar het Noorden was het hier en daar blauw, maar met flinke wolken en waren de ruitenwissers ook nodig….
De ‘binnendoor-route’ via Raalte-Ommen-Hardenberg-Coevorden beviel ons prima op deze rustige zondagmorgen en om ruim 11.00 uur reden we Sleen al binnen, waar we om 11.48 lijn 21 met de Qbuzz naar Schoonoord konden nemen. Helaas was het te kort tijd om in Sleen koffie te drinken en best lang om te wachten bij de bushalte, maar…….. het was droog én we werden steeds vrolijk toegezwaaid door vriendelijke mensen in langskomende auto’s (die ons helaas geen lift gaven!).

Aangekomen in Schoonoord wisten we ‘ons stamcafé’ de Haven snel terug te vinden (ondanks de ‘errug’ uitgedoste Oranje voorgevel) en gelukkig was het niet in ‘zondagsrust’, dus konden we aan de koffie met appelgebak!
11.40 liepen we helemaal tevreden en vol goede moed langs het Oranjekanaal om het startpunt bij P23335 weer op te pikken: het zonnetje scheen door de mooie witte wolken en alles was véél groener dan een half jaar terug natuurlijk.

Het grootste gedeelte van de etappe lopen we door het bos en het 1e uur gaat dat prima, maar dan pakken zich donkere wolken samen boven een mooie heideplas en vallen er ineens de 1e dikke druppels, die gevolgd worden door bliksem en onweer.
Het regent en regent, rechtuit de hemel en we schuilen even onder de bomen tegenover het bord met de de Pieterpad-afstand en een open veld met grote stenen… we zijn weer in Drenthe!

Door dit alles zijn we ws zo afgeleid dat we het Pieterpadmonument uit 2004 ter ere van Pieterpad-bedenkers Bertje en Toos (overleden in 2004) hélemaal gemist hebben…. Ik kom er nu thuis zelfs pas achter!

Maar na een uurtje komt er verandering: de regen droogt op en als we het tunneltje uitlopen kunnen de regencapes uit en de hier en daar wat nat geworden kleding weer opdrogen. De zon is een geschenk en voelt heerlijk warm en behaaglijk aan.
We lopen nu meer in het open veld en genieten van de weidsheid en vergezichten evanals van de rust en stilte die er heerst. Een paar km verderop doemt de kerktoren van Sleen op en we zijn blij verrast als we het dorpje inlopen: mooie kerk, prachtige boerderijen, oud, verzorgd en alles doet heel authentiek aan.

Het ‘mooie’ restaurant is helaas gesloten vanwege een personeelsfeest, maar het plaatselijke (natuurlijk oranje versierde) café met snackbar is klaar voor de komende voetbalwedstrijd Nederland – Mexico en wij nemen het er buiten in de zon op het ‘terras’ lekker van met een glas wijn én een borrelhapje……

Daar schreven Beppy en Hermien de volgende woorden in het Pieterpadboek:
Lieve Anneke,
Van oorsprong zijn we de ‘mavo-meisjes’, daarvan kenden wij Anja. Vele jaren uit het oog verloren en sinds enige jaren weer leuk contact en daarom vinden wij het zo bijzonder om dit stuk Pieterpad, met Anja op onze schouders, gelopen te hebben.
Hermien, Beppy.

Ik ben héél blij dat we deze ‘dubbele’ etappe zo zonnig hebben kunnen afsluiten en ik verheug me op de volgende ontmoetingen dit jaar; er zijn nog vele mooie herinneringen met elkaar uit te wisselen!

PS: Hoera, hier in Drenthe toch nog weer wat An-ne-n gevonden! Zie foto's.