Etappe 13: Laren-Vorden An (&An)

Het was eigenlijk de bedoeling om deze laatste etappe van deel I met Joop, Jasmijn en Aster te wandelen, maar door de diverse drukke werkzaamheden en activiteiten van allen, konden we geen geschikte datum vinden…

In m’n achterhoofd speelde echter ook steeds de wens om een keer een etappe alleen te lopen.

Uiteindelijk viel de keuze op deze dag, omdat:
- vrijdag 22 augustus Anja’s sterfdag is
- het mijn laatste zomervakantiedag is
- dit voorlopig de laatste vrijdag-wandeldag is 
  (komend lesjaar werk ik ook op vrijdag)
- de weersberichten redelijk gunstig zijn
- ik het gevoelsmatig de juiste dag vind voor een soort ‘bezinnings-wandeling’…

Dus brengt Joop me naar Laren en zwaait hij me vanaf een zonnige Lenderinkstege om 12.45 uur uit.

Eerst voelt het best even ‘gek’ om alleen op pad te gaan, maar gaandeweg merk ik dat het echt voelt alsof Anja er bij is (en niet alleen op m’n schouder..) en ik heb ook heel sterk het gevoel dat álle andere Anja-dierbaren een beetje meelopen!

Het begint meteen al met een prachtig grote moestuin waar stralend rode dahlia’s me aankijken: ze doen me altijd aan Anja denken.
De omgeving is heerlijk vertrouwd, ook al ken ik de eerste helft van deze etappe-omgeving niet. Ik laat alle gedachten heerlijk de vrije loop en het is mooi om te merken dat al m’n zintuigen ‘open’ staan: ik geniet echt volop van de mooie plekjes en uitzichten, de grappige en gekke dingen onderweg (zie foto’s) en ook van de geuren en geluiden (eerst een lawaaiige helikopter, later mooie vogels) rondom.

Vanaf de oversteek Twentekanaal en even later de Berkel, gevolgd door landgoed de Velhorst en het Grote Veld, is het echt bekend -vnl bos- terrein.
Ik zit even ergens op een bankje (regende het nét), app/sms hier en daar wat, maak foto’s, waaronder natuurlijk ook een paar zelfontspanner-selfies gemaakt ‘door Anja’ (toen was het weer droog) en had al met al tijd tekort om me alleen te voelen!!!

De weg naar het Enzerinck en vervolgens langs kasteel de Bramel, wandel ik met de ‘buufjes’ ook wel eens en is een prachtig stukje natuur:
Wat hou ik toch van ‘onze’ Achterhoek en ‘mijn’ mooie dorpje Vorden!!!

Klokslag vier uur loop ik richting station Vorden en gaat de motregen (vanaf het bord 'welkom in Vorden', zie druppels op de foto!) langzaamaan over in een echte regenbui.
In besluit daarom in plaats van (kletsnat) te finishen bij het officiële eindpunt van deel I -kasteel Vorden-, via de Insulindelaan het centrum in te lopen.
Daarbij kijk ik recht tegen Hotel Bakker aan en ik denk aan het boek ‘Moord op het Pieterpad’, op m’n laatste verjaardag gekregen van m’n lieve collega’s.
Ik vond het trouwens een leuk boek om te lezen, mede door de vele ‘herkenbare’  beschrijvingen die erin staan, maar dat zal wellicht niet voor iedereen gelden?!

Bij mijn zelfgekozen eindpunt ijssalon ‘Lekker’ is de fam. Taken verzameld: Joop heeft net Jasmijn van de trein gehaald en ik word door de werkende ‘ijsjesschepper’ Aster van een heerlijk kopje espresso voorzien, een mooi en waardig einde van Pieterpad deel I.

En natuurlijk schrijven zij ook iets in het Pieterpad boekje:

Lieve mammie, ik ben trots op jou! We denken aan Anja.
Luf joe, xxx Jassie

Allerliefste Anne, goed gedaan, om trots op te zijn! XXX Joop

Anja liep vast en zeker met je mee! Goed gedaan!
love you, Aster

“LY3too”

PS:
Deel II staat echter ook al weer op de planning, want zaterdag 30 augustus is het ‘familie Gotink-wandeldag’ voor de etappe Vorden-Zelhem.
Maken we dan de nog niet gemaakte foto’s bij de Pieterpad/Trekvogelpad- wandelwegwijzer, het kasteel en het (voetsporen) monument, ter nagedachtenis aan de bedenksters van het Pieterpad: Toos Goorhuis en Bertje Jens.