Etappe 12: Holten-Laren met Karin en Gertjan

 Hotel/Restaurant Stegeman in Laren - Gld.

Donderdag 24 augustus is een stralend warme zomerdag en blijkt een heel goede ‘vervanging’ voor de zéér warme, eerst geplande vrijdag 4 juli, die niet door kon gaan.

Karin en Gertjan zitten  al prinsheerlijk op het terras bij Stegeman in Laren te genieten, als ik kwart voor tien arriveer. We drinken koffie en Gertjan vertelt enthousiast over het laatste stukje rijden vanaf de snelweg-afrit Bathmen naar Laren: wat is het hier geweldig mooi met al die verschillende bomen en landerijen!
Dat beloofd nog wat, want de etappe Holten-Laren wordt door veel mensen als een bijzonder mooie route omschreven… 

Maar eerst rijden we nog met z’n 3-en naar station Holten om vanaf daar de Pieterpadroute op te pakken. We spreken met Karin af dat we haar bij Huis Verwolde weer ontmoeten. Voor Karin helaas geen wandeling, maar wel heel fijn dat ze er bij is!

Karin en Gertjan zijn zus en zwager van Kurt Karel én Anja natuurlijk. Ontroerend en heel tekenend voor de -familie-band tussen hen, vond ik het stukje dat Karin bij het afscheid van Anja vertelde, ik citeer:  
“Soms als de touwtjes in de familie wat te los aan het worden waren, zorgde Anja er voor dat die weer aangehaald en versterkt werden. Zo sterk dat ze mij vorige week van schoonzus bevorderde in “een zus die ze graag had gehad.”

Karin, Gertjan en ik hebben elkaar de afgelopen jaren bij feestjes in Harderwijk wel ontmoet en gesproken, maar echt kennen doen we elkaar niet. Mede door Anja's toedoen, gaat daar vandaag verandering in komen…
Gertjan begint deze etappe met  zijn ‘geschiedenis’ te vertellen en wat is het toch bijzonder om zo, al wandelend en genietend van de zon en de mooie omgeving én met Anja op onze schouder, nader tot elkaar te komen.
Ik val in herhaling, maar iedere keer opnieuw ervaar ik het als een groot ‘cadeau’ dat dit het gevolg is van Anja’s opmerking (pas/al een jaar geleden..) dat ik het Pieterpad niet in m’n 1-tje verder moest gaan wandelen. Bovendien is het wederom de bevestiging van de tekst boven aan Anja’s rouwkaart:
‘De reis is belangrijker dan het doel’.

Al pratende, ongeveer een kilometer of twee op weg, ontdekken we een bankje bij een grote steen en daar besluiten we dat we toe zijn aan een drink- en kleine eetpauze.
Het weidse uitzicht, met de blonde Aquitaine koeien grazend in het gras, is fantastisch. We genieten er –al pratende- volop van en pas als we weer verder gaan, zien we dat er op de grote steen een plaatje met tekst zit:
Hand in hand de toekomst in.
Zo lang d’r saamhorigheid zal wea,
Leeft d’r leu op disse stea.
De stea den is verankerd in ons marg:
Onzen mooie’n Beusebarg.
Wij vinden het geweldig! Beuseberg is een buurtschap op de laatste uitlopers van de Overijsselse stuwwallen.

…en wat al voorspelt was, de route is inderdaad prachtig! Het is echt de moeite waard om de foto’s met aandacht te bekijken! (of tip: wandel de etappe zelf een x)
-de prachtig gekleurde fazant die een stukje met ons meeloopt;
-de boerderijen met hun verzorgde (moes)tuinen;  
-de, bijna rijpe, bramen die met honderden langs de greppelkant groeien;
-de maïs die je bijna zíet groeien;
-de zendmast van Markelo die ons bijna de hele route vergezeldt
-de schilderachtige route langs de Schipbeek met een dubbele rij beuken aan weerszijden;
-de rietsigaren (vond mijn vader zo mooi)

Dan is daar opeens, net na de oversteek van de Schipbeek, RUST-punt ‘de Stobbe’ en Gertjan gaat hélemaal uit zijn dak vanwege de vele (humoristische) attributen en dan met name de (zeer ware) tekst:
‘Wie geen vertrouwen geeft zal het ook niet krijgen! Eerlijk duurt het langst.
Dank U.’
Een heel fraaie plek om even te rusten én te plassen in het keurige Toilet-huisje mét retro-wc-rol-houder.
We nemen er een senseo-koffie en maken een praatje met de hond-uitlatende eigenaar: ‘Dit is van mijn vrouw, ik mag hier de knecht zijn’.
De daaropvolgende (ong. 6?) kilometers zien we ook weer veel moois, noemenswaardig is het ‘boerenwinkeltje’ waar we kiezen voor de steen met ‘Pieterpad 2014’ en mijn favoriete Delfts blauwe zoenende jongen/meisje erop geschilderd. Ik heb thuis de porseleinen beeldjes in alle maten staan, maar deze steen is vanzelfsprekend voor Anja.

Inmiddels zijn we ‘onze eigen’ prachtige provincie Gelderland ingewandeld: zie ook de foto bovenaan de site. Rond half 3 zien we Karin weer op Landgoed en huis Verwolde. Ze heeft er een tuinwandeling gemaakt, de beroemde Dikke Boom bekeken en ook nog een stukje uit haar boek kunnen lezen.
We ‘lunchen’ met een mini quiche en een frisdrankje, als echte landgoedeigenaren aan de rand van de vijver. Lopen daarna nog even langs de op-en-top verzorgde gazons en weelderige bloemenrijen, waar de floxen bijna uitgebloeid zijn, maar nog steeds heerlijk ruiken.

   
Zowel Karin als Gertjan hadden onafhankelijk van elkaar bedacht dat Karin de laatste 2 kilometers misschien wel mee kon lopen, wat een goed plan! Bíína werden het meer kilometers door een gemiste ‘afslag’, maar het kwam gelukkig net op tijd goed! Het pad met ’t lange houten hek hadden we ook zeker niet mogen missen...
Eind van de middag kwamen we weer op het terras bij Stegeman aan voor het 'afzakkertje' en maakten we de ‘selfie’ met het grappige klokkentorentje (van de neoclassicistische architectuur kerk) op de achtergrond.

Tekst PP boekje:
24/7/14
Lieve Anneke,
Wat een heerlijke tocht. Fijne gesprekken, prachtige omgeving.
Een heerlijke ‘de Stobbe’ pleisterplaats.  Ik heb genoten van deze top-Anja-Pieterpad-dag.
Je bent een fijn mens. Gert Jan
Karin:
Gelukkig ook nog 2 km meegelopen. Heerlijke dag, weer een verrijking.
Anja was er bij! Zeker weten.
Dank Anneke

Dank voor alles wat jullie mij deze dag hebben geschonken en zoals ik KK ook al app-te: Anja heeft met een glimlach meegekeken, geen twijfel mogelijk!