Etappe 22: Venlo-Swalmen met Iris

Helbeek 8 Venlo: zondag 7/6/15    

Uitzicht B&B 'Inn d'n Acht': 8/6/15

Iedere etappe heeft zo zijn eigen kenmerken en bij deze etappe met Iris is dat vooral dat we elkaar de zondagavond bij B&B ‘Inn d’n Acht’ in Venlo al ontmoeten voor de wandeling van maandag 8 juni. Deze keer een ‘start’ met een heerlijk glaasje wijn op een gezellig terras in het Centrum van Venlo op deze mooie zomerzondagavond. We praten hier al vast wat ‘bij’, want al hebben Iris en ik elkaar al járen bij de verschillende feestjes/verjaardagen van de ‘gootsteegjes’ ontmoet, we hebben eigenlijk nooit persoonlijk intensief contact gehad, we kennen elkaar vooral via de ‘uitwisseling’ door Anja. Iris’ man Lex en Kurt Karel zijn van jongs af aan vrienden en vanaf dat de mannen beiden verkering kregen is de vriendschap uitgebreid met ‘het vrouwvolk’ en daarna natuurlijk ook met wederzijdse kinderen. Beide gezinnen hebben door de jaren heen veel met elkaar opgetrokken en alle ‘ups en downs’ inclusief vele gezamenlijke uitstapjes met elkaar beleefd.
Deze door Anja ‘geregisseerde’ ontmoeting is dus een prachtige gelegenheid om elkaar nader te leren kennen en ze is dan ook bij Iris en mij in gedachten constant aanwezig en ze voelt als een engeltje op onze schouder……
Tijdens die eerste uitwisseling van allerlei ‘wetenswaardigheden’ vertel ik Iris ook het ‘roodborstje-verhaal’ van de Vision Quest-wandeling tijdens mijn Dienend Leiderschap training in Velsen, waarop Iris meteen reageert met “wacht even…. laat me raden wie de trainers waren….” En vervolgens blijkt dat zij vrienden van elkaar zijn! Haha, wat is de wereld toch klein en opnieuw blijkt dat toeval niet bestaat, maar Synchroniciteit heet!

Na een goede nachtrust gaat om 7.15 uur de wekker en een strak blauwe lucht met stralende zon lokt ons!  Ik ontvang een berichtje van Kurt Karel, die me ‘zomaar’ deze vroege maandagmorgen vraagt hoe de komende Pieterpad-planning er uit ziet…., zonder dat hij weet dat we op dit moment op weg zijn naar etappe 22, ook weer geen toeval toch? De ontbijtfoto brengt hem op de hoogte!
We stoppen een paar lunchboterhammen in de tas, pakken onze spullen en gaan vervolgens in Iris’ auto op weg naar Tegelen. De Venlo-Swalmen etappe van 23 km vinden we voor vandaag wat te lang en aangezien de eerste kilometers door Venlo zelf gaan, besluiten we te smokkelen en de auto bij station Tegelen te zetten en van daaruit het Pieterpad op te pakken…
… Dit blijkt echter nogal wat gevolgen te hebben die we niet voorzien hadden: allereerst bleek het niet echt makkelijk de weg te vinden naar de Pieterpadroute en later zal ook blijken dat er (al járen) een Pieterpad omleiding is ivm werkzaamheden, die keurig aangegeven is op de site (niet naar gekeken in de voorbereiding!), in het PP boekje (niet goed gelezen!) en blijkbaar ook in Venlo, maar dat hebben wij met ons ‘smokkelen’ natuurlijk gemist….!

Routewijziging Etappe Venlo - Swalmen    Kaart 30-31, blz 119-121
In verband met de aanleg van de A74 is de route van het Pieterpad gewijzigd tussen de Onderste Molen bij Venlo (kijkpunt 2 op kaart 30) en grenspaal 441 (op kaart 31). De oude route van het Pieterpad is hier niet meer toegankelijk. Onderstaand een aangepaste routebeschrijving voor dit gedeelte. De nieuwe route is tevens gemarkeerd.

 startkoffie in Tegelen

Wij zijn midden in deze routewijziging begonnen met de startkoffie op het Frans Vervoortplein bij ‘De groene brigade‘ aan het Fazantenpad. Vanwege bovenstaande lopen we ons dus al snel ‘vast’ bij de afgraving Holtmühle (zie panoramafoto bovenaan de site). Het was er prachtig, maar we konden er natuurlijk geen wijs uit worden hoe de route vervolgd moest worden, totdat een aardige meneer ons opwachtte aan de overzijde om te zeggen dat we de 'oude route' liepen en vertelde hoe we weer ‘op het rechte pad’ konden komen: zó aardig toch al die mensen die betrokkenheid tonen en behulpzaam zijn.
We maakten nog snel even een paar mooie foto’s van de vele vingerhoedskruid in verschillende kleuren (én 2 eenzame knalrode klaprozen) met de afgraving en de Hollandse blauwe lucht met witte wolken op de achtergrond.

Holtmühle     

Achteraf begon dus nu de etappe pas ‘echt’ en het is weer als vanouds: veel groen en natuurschoon. We lopen op een tientallen meter hoge steilrand die de scheiding vormt tussen het hoog- en middenterras en tegelijkertijd de grens is; wij wandelen ‘bovenop’ in Duitsland en ‘beneden’ is het Nederland. Helaas is de diepte op de foto’s niet te zien.
Precies halverwege deze route kunnen we voor de lunch kiezen tussen twee vlak naast elkaar liggende restaurants: het Duitse ‘Am weisen Stein’ en ‘de Grens’, het Nederlandse plekje waar wij voor kiezen.
De soep blijkt er heerlijk (die van mij van verse Limburgse asperges, mmmmm) en we genieten er van het heerlijke warme zonnetje: tijdens het wandelen blijkt de wind nl best wel fris, dus is het nu even extra fijn de warmte op onze blote huid te voelen.

   soepje eten bij 'de Grens'

Na 3 kwartier gaan we verder over de Prinsendijk (op de grens van Dld/Nld = deel van de oude Romeinse verbindingsweg van Xanten naar Heerlen) en die vinden we zó interessant dat we er verder op lopen dan nodig is. Hierdoor ontdekken we wel het bijzondere verhaal van ‘Grietjensgericht’ met grafheuvels: waar vroeger Grietje en andere ‘heksen’ werden opgehangen…  en maken we onze ‘Anja-drukt-af-zelfontspanner foto’ bij de pauze/picknickbank.
Opnieuw ontmoeten we een aardige meneer die ons vertelt dat we een eindje verderop vanzelf weer op het Pieterpad terecht komen en dat is ook zo!

 de Swalm

  Duizendschoon  
  Wijsheid
Bij grenspaal 422 gaan we vervolgens Nederland weer in voor de laatste mooie kilometers langs het meanderende riviertje de Swalm; over een nostalgisch paadje met bermgrassen en –bloemen en langs een volkstuintje met een perk duizendschonen, die Iris en mij beiden opvalt omdat dit een lievelingsbloem van Anja was. Ook de zelfgemaakte bordjes met ‘wijsheden’ vinden we grappig én bijzonder in de afronding van deze wandeling.

Het is inmiddels kwart voor 5 als we in het PP boekje lezen ‘op het marktplein voor de kerk eindigt deze etappe’… en we op het aangelegen zonnige terras van ‘Eatcafé het Kasjotje’ belanden voor een glas wijn én aansluitend een heerlijke saté verorberen. Dit alles gezellig babbelend met 2 pieterpad-wandel-zussen en een aantal lokale-Swalmen-inwoners op het terras, die ons het Limburgse ‘Hoi-je’ leren!
Met de Veolia trein reizen we begin van de avond naar Tegelen terug, waar we hartelijk afscheid nemen en ieder onze eigen verdere reis met trein c.q. auto aanvaarden.

 Eetcafé 'Het Kasjotje'    Perron Swalmen

Iris heeft het prachtig samengevat in de volgende tekst:

8/6/15 Lieve Anneke, wat hebben we een heerlijke dag gehad. Eerst al ‘n lekker wijntje in ‘verrassend Venlo’. Heerlijke B&B. Toen ‘beetje’ gesmokkeld en wat verkeerde wegen ingeslagen; maar alles met veel verhalen, lieve herinneringen, nieuwe kennis en alles met in ons achterhoofd Anja.
Onze Anja. Rode klaprozen, Vingerhoedskruid en prachtige paden. Wat een bijzondere belevenis!
Dank je voor deze ervaring.
Liefs Iris.

Lieve Iris, je hebt hier in een ‘notendop’ de vele dingen die we van elkaar te weten zijn gekomen en uitgewisseld hebben helder en pakkend samengevat. We hebben elkaar écht ontmoet en beter leren kennen, wat een verrijking en wat is dat een ode aan Anja! Ook voor jou dus “DANK”, liefs Anneke.