Etappe 19: Gennep-Vierlingsbeek met Jenny en Jacqueline

11 april 2015 - Vierlingsbeek, Nederland

Het is zaterdag 11 april en 10 voor 9 in de ochtend als Joop me, regelrecht vanuit zijn nachtdienst, met de auto naar station Doetinchem brengt voor een weekend Pieterpad wandelen.
Er is heel wat geregel en georganiseer aan vooraf gegaan met Jenny en Jacqueline (‘Harderwijk’ vriendinnen van Anja) en Carool en Karel (vriendin en zwager, voor hen is het de 2e Pieterpad etappe):
-De B&B ‘bij Kiepke op stok’ in Groeningen bij Vierlingsbeek geregeld, daar zullen Carool en ik hopelijk heerlijk een nachtje slapen en zondagmorgen ontbijten
-Reis met OV uitgedokterd ivm ‘werken aan het spoor’
-‘Afhaal’station Cuijk, tijd en andere wetenswaardigheden kortgesloten met Jenny en Jacqueline
-Ontmoetingsplaats en tijd op zaterdagmiddag in Vierlingsbeek met Carool afgesproken
-Zorgvuldige afstemming van, door en met Karel gemaakt voor de zondagmorgen starttijd en plek in Vierlingsbeek
-Afhaakmoment zondag is door Carool geregisseerd dmv inschakelen broer Appie (woont langs de etappe in Holthees)
-Terugreis met de auto tot Arnhem afgesproken: = me door Karel aangeboden

Gelukkig zijn de weersvoorspellingen voor dit weekend gunstig, dus ik ga vol goede moed op reis. Onderweg in de trein krijg ik het opeens te kwaad, want wat mis ik Anja ineens intens….
Het berichtje van Kurt-Karel, dat trouw binnenkomt voor iedere etappe, beantwoordt ik dan ook met ‘mis Anja…’ en zijn reactie maakt duidelijk dat de uitdrukking ‘gedeelde smart is halve smart’ écht waar blijkt te zijn. Het voelt warm en goed om dit samen even te delen.

Keurig op tijd komen Jenny en Jacqueline vanuit Zeewolde/Harderwijk aan bij station Cuijk en gezamenlijk rijden we met de auto verder naar Gennep waar we vanaf de parkeerplaats midden in het dorp, naar het startpunt lopen. Het eerste wat opvalt, is een prachtig bloeiend narcissen-perk voor een mooi gebouw met <IK BEN ER> op de gevel. Wij voelen er Anja’s aanwezigheid in en ook nu gaat ze weer mee op onze schouder…

We drinken koffie bij ‘de Brasserie’ en als we om iets voor half 1 daar weglopen, is het spetteren in motregen overgegaan en we voorzien het ‘ergste’… Niets blijkt echter minder waar, want de regen stopt al vrij snel en pas in de laatste kilometer van vandaag valt er weer even wat nattigheid, wat een bof!

Het voorjaar is de afgelopen week volop uitgebarsten vanwege het zonnige en warme weer en dat is onderweg overal te zien, horen en ruiken: vogels fluiten vrolijk, lammetjes dartelen in de wei, magnolia’s en andere bomen bloeien uitbundig, her en der voorjaarsbloemen en de geur van bloesems is overal herkenbaar.

We lopen door de Heijense bossen en de Zwarte Heide naar Het Quin (zie panoramafoto bovenaan de site). Een groot, prachtig ven waar we even uitrusten op het bankje bovenop de rivierduin (30 mtr), waar we een prachtig uitzicht hebben over de heide en het water.
Op weg naar Afferden nemen we een lunchpauze bij ‘de mevrouw met de engelen’; ze heet Anja en woont op nr. 58 (geboortejaar van An&An). In de theetuin is het helaas te koud om te zitten, maar binnen is het goed vertoeven en genieten we van de zelfgemaakte soep. Even later genieten we van de overtocht met de veerpont over de Maas; lekker even ‘uitwaaien’ en met bewondering kijken naar de ‘joekels’ van boten die er varen… heten die dan Maas-aken???

Eenmaal aan de overkant begrijpen we niet goed hoe het nou zit met de grensgebieden Brabant en Limburg en later lees ik in het PP boekje dat de Maas hier de grens is tussen beide provincies. Via de Maasheggen gaat de route verder, opnieuw een heel mooi eeuwenoud cultuurgebied met struikgewas (essen, sleedoorn, meidoorn en braam) dat dient als natuurlijke perceelafscheiding.

De laatste kilometers gaan via de Groeningse Bergen (naald- en loofbos) en ’t Klaphekke -nee, niet DE klaphekken dus :)- naar het eindpunt de Vrijthof in Vierlingsbeek. Daar worden we rond 5 uur hartelijk onthaald door Carool, die bij Herberg Thijssen op ons heeft zitten wachten.

Heerlijk, zo’n warm welkom na 17 km samen oplopen met z’n 3-en! Onderweg hebben we elkaar bijgepraat over onze levens; hoe we Anja kennen; wat we belangrijk vinden; vakanties; welk werk we doen; enz. enz. Iedere etappe opnieuw ben ik getroffen door de saamhorigheid, de vanzelfsprekendheid en herkenning die dit wandelen teweeg brengt bij een ieder. Wat zou Anja dit ‘elkaar ontmoeten’ mooi vinden en we besluiten dan ook dat ze er vast en zeker van meegeniet.

We rijden met Carool in de ‘Suzuki Baars auto’ via een kort bezoekje aan de B&B, terug naar Gennep en besluiten deze dag met een etentje bij de Stadsherberg, waar we beloond worden door Carool met een heuse ‘medaille’ voor de geleverde prestatie!