Anneke ter Beest

Naam:: Anneke ter Beest
Leeftijd:: 66 jaar
Geslacht:: Vrouw
Woonplaats:: Vorden, Nederland
Bij Reislogger sinds:: oktober 2013
Website:: pieterpadan-an.reislogger.nl
Reisverhalen:: 46
Foto’s:: 1796
Video’s:: 2

Over mij

Niet alleen over mij, maar over 'An&An', want daar is dit reisblog tenslotte voor bedoeld. Hieronder mijn rijmend verhaal over onze 42-jarige vriendschap, uitgesproken tijdens de afscheidsdienst van Anja:

Lieve An,
2e klas Wilhelmina MAVO, beiden wat onzekere pubermeiden van 13 jaar
zo ontmoetten we voor ’t eerst elkaar
In mijn herinnering
Was onze vriendschap meteen een ‘ding’
We waren ’t meest in onze sas
Op ‘ons plekje’ achter bij het raam in de klas
We schreven elkaar stiekem vele onzin-briefjes in de les
En hadden, met een meidenclubje van gemiddeld zes
Veel lol en gekkigheid, dansen bij Veelers en uitgaan
Concordia in Hengel stond bovenaan
Maar ook disco in Warnsveld, ’t Luifeltje, Wichems en Leestens feest
Ach, waar zijn we eigenlijk niet geweest…?
Als bijverdienste spruiten plukken en prei snijden in de kou en nattigheid
En onderwijl konden we onze ‘jongensverhalen’ aan elkaar kwijt
Ook op zondagmiddag platen draaien bij jullie op de boerderij
(met je spannende broers + buurtvrienden erbij!)
…en vooral van de ‘Osmonds’ werden we dan héél blij
Kamperen bij de 2 Bruggen in Miste, waar jij eerder opgehaald werd door je pa
Voor een (ons jaloersmakende) reis met je ouders en broer naar de familie in Canada
Na de MAVO beiden nog de Vakschool in Zutphen gedaan
Om voor ons toekomstige beroep te gaan:
Jij in de verpleging in ’t Lucas Apeldoorn, ik op ’t Boschhuis in Nunspeet met kinderen
We vlogen uit, maar we lieten ons contact daardoor niet verhinderen
Het reizen lokte echter ook, dus na de verpleegopleiding A
Vertrok je met een vriendin naar Amerika
Vele brieven volgden: met al je (soms best spannende) avonturen
Vanaf het flinterdun en volgekrabbeld papier mocht ik een beetje ‘meegluren’
Eenmaal weer terug en gesetteld op de Veluwe, gingen we op zeilles bij.… jawel
Een zekere ‘Kurt Karel’
Het zeilen van mij is echter nooit wat geworden………. bij jou wél!
Want jullie werden al snel een ‘stel’
Je ging nog op reis naar Israël en Griekenland
En door de jaren en belevenissen heen verdiepte zich onze band
We leefden volop en groeiden in ontwikkeling in de jaren tachtig
Verkering, samenwonen, leuk werk, feestjes en vrienden, het was allemaal prachtig
Tijdens een wintersport werd het echt iets tussen KK en jou
En was ik mede-getuige op de dag van jullie belofte van ‘eeuwige trouw’
April ’88, samen een weekje naar het jou al bekende Kreta
Je was net héél trots zwanger van Irina
Een nieuwe levensinvulling brak aan
En onze vriendschap, inmiddels samen met Carool, bleef gewoon bestaan
In de jaren daarna
Werd je opnieuw gelukkige moeder van Jorick en Tania
Begin jaren 90 gebeurde er veel met mij
En toen: in ’96 waren we tóch nog samen zwanger en kwam bij jullie Tristan erbij
Een man, 4 kinderen, ’n sociaal leven én een baan
Je kon het allemaal ‘op z’n Anja’s’ aan!
En ondanks ons drukke leven en onze gezinnen
Lukte het goed om vele gezamenlijke activiteiten te blijven verzinnen
Ook belden/mailden/sms-ten we en zoals het in goede vriendschappen gaat:
We waren nóóit uitgepraat
Slim, vrolijk, opgewekt, trouw, eerlijk, spontaan, ondernemend, ambitieus, actief & creatief
Maar bovenal ontzettend lief
Zo heb ik je gekend
En dat zal door véél anderen worden herkend
In 2011 vierden we met ‘n fietsweekend Montferland ons 40-jaar-vriendinnen-zijn
En trakteerden elkaar op een prachtige sjaal van een vilt-atelier in Azewijn
Op mijn verjaardag afgelopen februari vond je dat ‘het er maar eens van moest komen’
…na 10 jaar erover praten en ‘dromen’:
Het 1e weekend van maart begonnen we dus met het Pieterpad
Ik ben zó dankbaar dat we de (koude) 1e Groningse etappe nog samen hebben gehad!
Je gaf me in de pastorie van Garnwerd het miniboekje ‘Vrienden voor altijd’
Veel tekstjes daaruit kon ik de afgelopen maanden aan je kwijt….

Lieve, lieve An, onze vriendschap was één groot ‘houden-van-feest’
Het is wederzijds wat je tijdens ons laatste samen-zijn tegen me zei:
“je bent me zo dierbaar, altijd geweest”

XXX tot in eeuwigheid
liefs, An

Over mijn reis

'Aanwezig in afwezigheid en daardoor nooit verleden tijd'

Vanuit deze gedachte heb ik met Anja besproken én afgesproken dat ik het Pieterpad met en voor haar verder ga lopen. Ik hoop met vele dierbaren de resterende 24 etappes te wandelen, met als motto:

De reis is belangrijker dan het doel. ( Ithaka )

Bezochte landen

Ik heb 1 land (1%) bezocht:

Nederland.