Fietsetappe 1&2 met Carool

“Om te laten weten dat we niet vergeten”

Stil verdriet,
zo goed verborgen,
soms toch tastbaar,
dan weer niet.
Stil verdriet
lijkt soms verdwenen
maar echt verdwijnen
doet het niet…..

Maandag en dinsdag 14/15 augustus 2017.

Samenvatting Carool van de 2-daagse fietsetappes 1&2 Pieterpad, Groningen-Pieterburen-Groningen:

Fijn om deze twee etappes van Anja en jou, samen over te doen. Verheugde me er erg op en toen hadden we ook nog zulk heerlijk zomerweer.

Wat een verschil met maart 2013, toen we de foto’s hadden bekeken werd ik er nog koud van, in dubbele betekenis. Toch zó verdrietig dat Anja niet meer hier is.

Maar wat je zei, we gaan nieuwe herinneringen maken, kan je niet genoeg doen.

De start bij de fietsenwinkel was al goed, ik had de hanger om die wij Anja hebben gegeven uit Nieuw Zeeland  en een mevrouw die de weg vroeg zag de hanger direct en vroeg of we óók in NZ waren geweest!! Zij droeg ook een mooi sieraad, van de Maori's. Gelijk maar kort verteld waarom ik het nu droeg. Leuk die herkenning van het mooie land op deze manier.

Anja bleef op onze bagagedragers meereizen deze dagen, voor jou Anneke door bekende plekken te zien of te zoeken, te vertellen over die twee dagen en door sowieso samen veel over Anja te praten en alle leuke dingen die we met z’n drietjes ondernomen hebben. Mooi en zo fijn om dit samen te kunnen delen, het troost.

 Liefs Carool.

 Groningen, aug. 17

Vorden, zondag 29-10-2017.

Op deze herfstige zondagmiddag eind oktober, aan het begin van de wintertijd, vind ik eindelijk het moment om terug te blikken op de 2-daagse fietsetappe van Carool en mij, afgelopen augustus.
Al lang bestond de wens om de eerste 2 (koude) PP etappes met Anja van maart 2013 opnieuw te doen, samen met Carool en liefst in zonnige en warmere omstandigheden! In goed overleg 2 dagen gepland en wat hebben we geluk gehad…….of misschien was het ons gegund én/of zijn we ‘een handje geholpen…’
Hoe het ook zij, de ochtend dat we met de trein vertrokken naar Groningen was het stralend mooi en warm zomerweer. In Assen hadden we een klein beetje oponthoud, maar dat loste zich gelukkig vanzelf en snel weer op. Het plan bestond om de 1e dag een rechtstreekse route te fietsen van Groningen naar ons B&B in Saaxumhuizen en dan de 2e dag de Pieterpad etappes 1&2 te fietsen adhv knooppunten. De wens om opnieuw in de pastorie van Garnwerd te overnachten (zoals An&An destijds) bleek niet mogelijk wegens fam.omstandigheden daar. Tijdens de zoektocht naar een geschikte, andere overnachting kwam een B&B in Saaxumhuizen tevoorschijn en toen die de naam ‘Finisterre’ bleek te hebben, was het snel geregeld….
Deze keus bleek een schot in de roos: deze ‘Pronkkamer’ was een juweeltje: zie de foto’s!
Tip: Vergeet daarbij niet met aandacht het gedicht te lezen, dat op het bankje in de heerlijke tuin (vast ook favoriet bij Anja) hing.

(NB: voor wie er niet van op de hoogte is: Finisterre is de plek waar Anja, Kurt Karel en de kinderen hun camino geëindigd zijn in 2012.
Finisterre, wat letterlijk het einde van de wereld in het Latijn betekent was de plaats waar de apostel Jacobus voor het eerst voet aan land zou hebben gezet op het Iberische schiereiland. Door de eeuwen heen was het dan ook gebruikelijk voor vele pelgrims om na korte rustpauze in Santiago de  Compostella de tocht te hervatten, om ook deze mythische plek te bezoeken. Hier aangekomen verbranden ze dan vaak ritueel hun kleren een traditie die ook vandaag de dag nog levendig is.)

 2012

Dinsdag, na het uitgebreide en heerlijke ontbijt dat geserveerd werd op héél bekend servies :), vertrokken we naar Pieterburen voor de aftrap van de 2 PP fietsetappes. Het bleek een weemoedige, verdrietige, bijzondere, maar ook zeker een genietende en waardevolle dag vol oude én nieuwe herinneringen te worden, waar we beiden met een grote en dankbare glimlach op terugkijken.

​ De Buren van Pieter

 Garnwerd

Zo bijzonder als de anekdote is van de ‘NZ-Anja-hanger’ bij de start van deze twee dagen, is ook de volgende anekdote over de afsluiting.
Ik wilde heel graag afronden in het restaurant waar we op zondagmiddag 10/3/13 waren geweest nal van Anja’s voorstel, omdat Tania daar gewerkt had (uit mijn Terugblik etappe 1 en 2 verhaal: De winterwandeling eindigde bij restaurant Luxembourg in hartje Groningen met soep, wrap en een wijntje’), maar helaas konden we het nérgens vinden. Uiteindelijk vonden we een plekje op het terras van Eetcafé Stadtlander en hebben we contact gezocht met Tania. Zij wist te vertellen dat het rest. Luxembourg leeg stond en na wat over en weer ge-app bleek….. dat we er gewoon tegenover zaten! Ach, wat is Synchroniciteit toch steeds opnieuw een bijzondere gewaarwording en wat voelde het goed als afronding van deze ‘oude-en-nieuwe-herinneringsdagen’ samen met jou Carool.

PS:
Ook niet toevallig is dan wellicht dat zondag 19 november onze traditionele MAVO-vriendinnen wandeling gepland staat: deze x wordt het een stadswandeling door Zutphen met een afsluitend etentje. Wie weet volgt er dus binnenkort opnieuw een verhaaltje!

Liefs, Anneke.