Etappe 20: Vierlingsbeek-Swolgen met Carool en Karel

 achter t huis bij fam.Koenders nr. 20 Holthees

Zondagmorgen 12 april ontwaken Carool en ik, na een heerlijke nachtrust, in ons bedje bij Bed & Breakfast ‘bij Kiepke op stok’ en als we de gordijnen open doen, schijnt het zonnetje heerlijk naar binnen. Dit belooft weer een mooie en zonnige dag te worden!

We ontbijten bij de gastheer in de oud-hollands ingerichte keuken en facetimen onderwijl met Carool en Hans’ dochter Judith, die in Australië werkt en rondreist. Wat is het toch geweldig dat je over de hele wereld dag en nacht in contact kan zijn met elkaar via de social media, dus ook deze heerlijke zondagochtend met een kop koffie in het Brabantse Groeningen, gezellig babbelen met een dierbare aan de andere kant van de wereld.

We ontmoeten ‘zwager Karel’ op het Vrijthof in Vierlingsbeek en om half 11 vertrekken we voor de 21 km wandeling van vandaag. Fijn dat Carool nu ook een etappe (gedeelte) mee gaat wandelen en spannend tot hoe ver ze het zal redden vandaag vanwege haar niet altijd ‘meewerkende’ heup…
Maar: overal is aan gedacht en iets voor geregeld, want broer Appie (wonende in het plaatsje Holthees en dat ligt aan de route van vandaag) haalt haar ‘waar dan ook’ op als het niet meer gaat.
Karel heeft mede daarom aangeboden om de etappe mee te lopen ‘ter aanvulling en ondersteuning’ én met 15 kilo bepakking zodat hij zelf kan oefenen voor weer een wandelgedeelte van de Camino aankomende zomer.

We lopen Vierlingsbeek uit langs het schattige Koningskerkje en ik kan het niet laten om tóch nog weer even een paar plaatjes te schieten van het ontluikende voorjaar: de witte bloesemboompjes en wéér een prachtig bloeiende tulpenboom (Magnolia).  Het voelt eerst nog fris aan, maar gaandeweg warmen we lekker op door het wandelen en de steeds warmer wordende zon. Het mooie witte Mariakapelletje laat ons weten dat we in Holthees zijn aangekomen en we besluiten een plaspauze te nemen bij Appie en Thea thuis. De sleutel weten we te vinden, het toilet ook en als we de weekagenda in de keuken ‘bijgewerkt’ hebben kunnen we, na het maken van de uitgestelde ‘startfoto’, weer verder. We laten ons niet verleiden om bij een uitnodigende theetuin onderweg koffie te drinken, want we hebben onze zinnen op ’t Pelgrimshuis in Smakt gezet. In de oude St Jozefkapel  (1699) steken we een viertal kaarsjes op, waarmee we al onze overleden dierbaren herdenken.

 
St Jozef blijkt de beschermheilige van het gezin en ‘Deze timmerman en pleegvader van Jezus geldt als de beschermheilige van huis en haard’ (Wikipedia) en is bovendien een ‘slaapkameraad’.
Het is voor een slaperige, zonnige zondagochtend best druk in Smakt vinden wij: blijkt dat er vandaag een pelgrimsroute naar Kevelaer (31,3 km) feestelijk geopend wordt…. Nóg meer reden dus om in ’t door een gezelschap bevolkte rumoerige en van vrolijke muziek voorziene Pelgrimshuis koffie met vlaai te nuttigen, want inmiddels zijn we dan toch echt in Limburg aangekomen.

Na de gezellige en lekkere ‘koffiebreak’ en de aanschaf van een drietal St Jozef souvenirs (het is tenslotte een bedevaartsoord), vervolgen we de route langs een stuk spoorbaan, om daarna Landgoed Geysteren op te gaan: ‘Zeer afwisselend gebied met loof- en naaldbossen, eiken- en beukenlanen, zandverstuivingen, en een fraai meanderende bosbeek’ (uit Pieterpadboekje).
 
Het is werkelijk een prachtig en bijzonder stukje natuur met zeldzame jeneverbesstruwelen en bebost stuifzandgebied. Het heeft een heel eigen sfeer en Carool en ik genieten alleen al van het feit dat het ons aan onze Boschhuistijd herinnert -met de kinderen naar de zandverstuiving en de apenboom-, blijkt het ook nog eens ‘Boschhuizer Bergen’ te heten! Wel verwarrend dat het PP boekje Boschhuizer met sch beschrijft en de bordjes ter plekke het zonder sch aankondigen, maar dat mag onze pret niet drukken! De Rosmolen aan de Oostrumse beek is een gerestaureerde watermolen en een ‘plaatje’ in het landschap. Bijna lieten we ons er zo door afleiden dat we verkeerd lopen, maar we herstellen de fout op tijd en als we dan Geysteren naderen vind Carool het mooi geweest: 11 echte wandelkilometers heeft ze er dan op zitten en dat is boven verwachting!

 
We zwaaien nog lang naar elkaar, maar wanneer Karel en ik de oude Maaslopen (= voormalige Maasbeddingen) ingaan raken we ‘buiten beeld’. We stappen flink door want we hebben nog 10 km te gaan. Een snelle kop koffie in Wanssum gunnen we ons nog wel. Daar loopt het terras in korte tijd vol omdat ‘de truckers’ er aan komen. Vandaag is het de jaarlijks terugkomende dag dat vrachtwagenchauffeurs hun truck beschikbaar stellen voor mensen met een verstandelijke beperking en ze de regio met hen rondrijden. Een indrukwekkend schouwspel: we lopen wel bijna een uur met luid toeterende vrachtwagens ergens op de achtergrond. Of vlak naast ons door de dorpjes Meerlo en Keuter, waar we volop meedoen met zwaaien naar de honderden blinkende trucks, soms prachtig versierd met bloemen met de enthousiaste en blije mensen die erin zitten.

We vergeten gelukkig niet om onderwijl van de natuur te blijven genieten, want die is echt de moeite waard. De zon schittert op het slootje dat door de weilanden slingert en waar we doorheen stappen. En verder gaat het langs de St Goarkapel via Kasteelke (voormalige en bekroonde gerestaureerde kasteelboerderij) en ‘Bloemsierkunst Anneke’ naar het einddoel van vandaag. Het is 10 over 4 als we Swolgen inlopen en we ontvangen worden met witte bloesembomen en weer een stralende Magnolia: start en finish van de route keurig op elkaar afgestemd met dezelfde lentepracht, hoe toepasselijk.

Op de terugreis maken we in Overloon nog een korte stop om verse asperges te kopen, want zonder kan je niet thuiskomen natuurlijk na deze Brabant/Limburg etappe.
Mijn reis vanaf station Arnhem naar Vorden verloopt ondanks het ‘werken aan het spoor’ als een speer en mooi op tijd ben ik weer thuis. Helaas komt Karel te laat voor de bbq, sorry Suus!

Pieterpadnaschrift:

Lieve vriendin, zo fijn dat nu ook ’n deel kon meelópen op het pad van An&An, mijn twee dierbare vriendinnen!
XX Carool

‘Ik heb genoten van de 2e wandeldag met 2 gezellige meiden in een prachtige omgeving; dat kan je je toch niet mooier wensen….’
Karel

Lieve medewandelaars van dit weekend: ik begon er wat ‘depri’ aan, maar wat was het weer een mooi, fijn en waardevol weekend met jullie. Dank jullie wel voor het delen van oude - én maken van nieuwe dierbare herinneringen.